ANG KAHULUGAN NING POESÍA
sa lambang rawit-dawit o poesía
ang adal na pwedeng makua
pirming dai makulang sa duwa
enot iyo ang literal
o ang gustong sabihon
kang mga pananaramon
ikaduwa, iyo ang mga kahulugan
kang mga figurativong pagpapahayag
imahe man, simbolo o verbo
adian man ang pinaka mensahe
na ginutos sa kadakulaan
kang bilog na kapahayagan
dangan, sa magka-aragid na tanog
saka ritmo ning sintimiento
ang rawit-dawit gaka-igwa
ning sadileng buhay, sadileng hiwas
kaya sa sainyang mga liriko
namundag ang angkop na harmonía
ning sarong orkestradong musika
kung saen gaka-sinagbuan
ang nagsurat buda ang gabasa
tanganing sinda mag-ibahan
tungkadon ang rarum ning ribtung
gawgawon ang mga magayon na bitoon
maglangoy sa taob ning emosyon
banggâon ang kabubuwaan ning panahon
o maki-harâhâan sa kapaributan
kaya sa lambang pagbasa ning poesía
(maski pilang uru-utro)
namimina ang mga nakatagong yaman
buhay, kagayonan, katotoohan